sobota, 31 grudnia 2022

Grudzień 2022 - podsumowanie miesiąca i roku

No i mamy koniec roku 2022! Wiele ważnych wydarzeń miało miejsce w ciągu ostatnich 365 dni, zarówno na świecie jak i w takim (nie)zwykłym, ludzkim wymiarze. Gdyby nie wojna w Ukrainie, która zabrała lub złamała życie milionom ludzi po naszej wschodniej stronie granicy to chyba mógłbym napisać że był to rok wspaniały. 

Na pewno był bardzo ciekawy z biegowego punktu widzenia. Po pierwsze wystartowałem w maratonie w Gdańsku, na wiosnę, po prawie 6 latach przerwy. Po drugie połamałem tam 3:30 które od dawna było moim marzeniem i celem. Po trzecie poprawiłem ten wynik w Chicago, jesienią. Po czwarte udało mi się połamać 41 minut na dychę, w maju, w Szczecinie. Po piąte nabawiłem się kontuzji Achillesa która trochę pokomplikowała mi przygotowania i zmusiła mnie do rezygnacji z letnich startów w półmaratonach: w Szczecinie i Pile.

Łącznie wystartowałem w 5 imprezach: 3xdycha 2xmaraton. Był jeszcze szósty start, dla zabawy w Chicago 5K. Szkoda mi trochę straconej Piły bo zależało mi na poprawie połówki.

Największym wydarzeniem był niewątpliwie udział w Bank of America Chicago Marathon 2022. Cały pobyt w USA, po szesnastu latach przerwy, był dla mnie nie lada atrakcją. Stany fascynują mnie od dziecka i każdy mój pobyt tam był dla mnie wielkim przeżyciem.

Bardzo cieszy majowe sub 41 na dyszkę, aczkolwiek uzyskałem ten wynik na trasie bez atestu. Mimo podjętej próby, nie udało mi się go poprawić jesienią w Goleniowie, na atestowanej trasie. Nic, mówi się trudno, nie można mieć wszystkiego na raz.

W grudniu przebiegłem 122 km a w całym roku kalendarzowym 1876 km co stanowi mój największy kilometraż mierzony od stycznia do końca grudnia. Nie są to zawrotne przebiegi ale jest progres i to najważniejsze.  Na pewno byłby większy gdyby nie przerwy związane z urazami: w maju nabawiłem się drobnego przeciążenia pasma biodrowo-piszczelowego a w czerwcu odnowił mi się wspomniany już uraz Achillesa. Pasmo na szczęście szybko dało zapomnieć o sobie.

Grudzień do również początek przygotowań do wiosennego maratonu w Hamburgu. Rozpisałem sobie plan na całość przygotowań, choć na bieżąco pewnie będą się w nim pojawiać korekty. Cieszę się że jest już czas konkretnych przygotowań a nie biegania na podtrzymanie formy czy powrotu po przerwie  spowodowanej koniecznością wyleczenia urazu. Nawiasem mówiąc jeszcze czuję Achillesa prawego. A w zasadzie to piętę, bo zmasakrował mi ją Fizjoman ostatnimi dniami. Dobra wiadomość jest taka że podobno ze ścięgnem jest już ok i mam zielone światło do normalnego trenowania. Podobno, bo trudno o większego buca niż lekarz który robił mi USG i odpis badania i nie miałem za bardzo ochoty na prowadzenie rozmowy z kretynem. Następnym razem pójdę do mojego lekarza ortopedy. Zachciało mi się skorzystać z abonamentu medycznego... :/

Na koniec życzę wszystkim szczęśliwego nowego roku, wolnego od trosk i kontuzji, za to obfitego w życiówki i wspaniałe przygody biegowe!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz